жыл басына

См. также в других словарях:

• басасау — Басына жүген ноқта кигіздіртпейтін тарпаң мінез (жылқы) …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құрық — зат. Жылқы ұстау үшін, ұшына ілмек жіп бекітілген ұзын құрал. Құрық кейде қару (сойыл) ретінде де пайдаланылады. Құрық сабының ұзындығы 5 6 метр кепкен, жіңішке, түзу жас қайыңнан жасалады. Құрық сабының қолға ұстайтын жағы бас жағынан жуандау… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бұлқыншақ — (ҚХР) жылқы терісінен жасалатын ыдыс. Бұлқыншақты жасау үшін жылқы сойғанда артқы санының терісін шашасына дейін мес қылып бітеу сойып алады. Содан соң терінің көк етімен шелін тазартып, сан жағын арасына шүпірек салып, тарамыспен немесе жылқының …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• саяқ — 1 (Алм., Шел.; Рес.: Астр., Сарат.) жеке, оқшау. Ақсақ әрі с а я қ т а у д ы ң реті жоғын білген Дархан артынан әлдекім итергендей боп от басына тақалды (О. Бөк., Өз от. өш., 23). Апырмай, с а я қ боп кетіпті. С а я қ жүрген – таяқ жер (Рес.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айқабақ — I зат. көне. 1. Туған ай пішіндес етіп құйылған сом алтын немесе күміс; алтынқабақ. Нысанаға тайтұяқ, жамбы, а й қ а б а қ ілінеді (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 67). А й қ а б а қ т ы жігіттер бір орында тұрып атады (Ер қанаты, 211). 2. Ағаш басына… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көз — … 2. Аттың шашасының жоғарғы жағына сіңір мен сүйектің арасына жиналған сары су. «К ө з» екі қалтадан тұрады. Томпайған ісікке үшкір бізді тықсаңыз сары су ағып кетеді (Алматы ақшамы, 13. 11. 1991, 3). Көз аңғалағы. Көз орналасқан бас сүйек… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қан — құю. Сау адамның қанын қансыраған немесе науқас адамның қан тамырына құятын әдіс. Қ а н қ ұ ю д а н бұрын науқастың қаны толық зерттеліп, оның қан тобы анықталады (ҚСЭ, 6, 449). Қан сигектетті. Қанын ағызды, қанын сорғалатты. Төре Байху 1635 жылы …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қырғи — зат. Қаршыға тұқымдасына жататын жыртқыш құс. Дене тұрқы 30 43 см, қанатын жайғандағы ұзындығы 18 26 см, салмағы 120 280 г. Ұрғашысы еркегінен үлкенірек. Еркегінің арқасы көкшіл сұр, төбесі қара, көзінің айналасы ақ, бауыры ақ сары қоңыр дақты.… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бөстек — 1 (Сем.: Ақс., Көкп.) жүні көтерілмеген арық, нашар төл. Мынауың б ө ст е к мал ғой! (Сем., Ақс.) 2 Қ орда., Қарм.) түйенің, не қойдың жабағы жүнінен жасалған, бір адамға арналған көрпеше не төсеніш. Оны жылқы, түйе, сиыр терілерінің жүнін алмай …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі